Het derde deel van mijn pelgrimstocht, beëindigt in Bessy sur Cure ivm blessure (shin splint)
In Troyes gestopt op 21 augustus omdat er geen slaapplek was te vinden, teruggegaan naar Holland en nog geen twee weken later, op 3 september weer begonnen vanuit Troyes.
Mede door de slechte staat van de paden (industriële sintels die fijn zijn voor de boer, maar zeker niet voor de pelgrim) een blessure opgelopen en door de burgemeester van Bessy sur Cure (Jaques Coudy) opgevangen. Hij bracht me de volgende dag naar Vézelay, waar ik bij de nonnen in het gastenverblijf, vlak naast de basiliek nog drie dagen heb verbleven.
Afstand 619,3 km, Totaal 864,4 km
Overnachtingen
| Datum | Plaats | Afstand |
Accomodatie |
| 29-07-2015 | Neerlinter | 20,8 km | Gastenkamer Leeuwerikenveld |
| 30-07-2015 | Enines | 30,4 km | Prive 'Chaîne d'Accueil des Pèlerins' |
| 31-07-2015 | Namen | 31,8 km | Jeugdherberg |
| 01-08-2015 | Namen | Rustdag | |
| 02-08-2015 | Leffe | 26,3 km | Abdij van Leffe |
| 03-08-2015 | Givet | 29,0 km | Refuge 'Paroisse Notre Dame' |
| 04-08-2015 | Mazee | 15,0 km | CdH 'Le point du jour' |
| 05-08-2015 | Oignies | 14,4 km | Chalet 'Vallee des Pres' |
| 06-08-2015 | Rocroi | 19,3 km | Refuge Communal |
| 07-08-2015 | Rocroi | Rustdag | |
| 08-08-2015 | Remilly les Pothées | 26,1 km | Mairie |
| 09-08-2015 | La Lobbe | 20,4 km | Priveadres |
| 10-08-2015 | Chateau Porcien | 22,8 km | Refuge Communal |
| 11-08-2015 | Brienne sur Aisne | 27,0 km | Gite de France |
| 12-08-2015 | Brienne sur Aisne | Rustdag | |
| 13-08-2015 | Reims | 32,1 km | Hotel CIS de Champagne |
| 14-08-2015 | Verzenay (Trepail) | `18,5 km | Prive |
| 15-08-2015 | Verzenay (Trepail) | Rustdag | |
| 16-08-2015 | Epernay | 26,3 km | Hotel / Rest. 'De la Cloche' |
| 17-08-2015 | Montmort Lucy | 24,3 km | Prive |
| 18-08-2015 | Sezanne | 30,1 km | Bejaardenhuis 'Francoise de Sales Aviat' |
| 19-08-2015 | Anglure | 24,7 km | Prive |
| 20-08-2015 | Payns | 31,8 km | Gite de France |
| 21-08-2015 | Troyes | 19,3 km | Gemeentelijke sporthal |
| 22-08-2015 | Troyes | Rustdag | |
| 03-09-2015 | Sommeval | 28,7 km | Refuge Communal (tentje) |
| 04-09-2015 | Ervy le Châtel | 21,7 km | Refuge Paroisse |
| 05-09-2015 | Collan | 30,6 km | Gite d' Etappe 'Le Verger' |
| 06-09-2015 | St. Cyr les Colons | 20,6 km | Priveadres (Patrice Wahlen) |
| 07-09-2015 | Bessy sur Cure | 20,2 km | Gite d' Etappe Communal |
| 08-09-2015 | Vézelay | Centre 'Sainte Madeleine' Herstel blessure | |
| 09-09-2015 | Vézelay | Centre 'Sainte Madeleine' Herstel blessure | |
| 10-09-2015 | Vézelay | Centre 'Sainte Madeleine' Herstel blessure | |
| Sub | 619,3 km | ||
| Totaal | 864,4 km |
Dinsdag 28-7-2015 Aankomst Diest
Wat een prachtige Oranjestad is Diest toch, mooie en zeer oude stadskern. Ik heb uitgebreid de tijd genomen om de stad te verkennen. Al snel kwam ik er achter dat de Kruisherenkerk, waar ik hoopte te overnachten, niet langer het onderkomen van de Norbertijnen was. De laatste broeders zagen zich genoodzaakt te verkopen aan de zusters van een zekere congregatie.
Die doen helaas niet aan overnachtingen en al helemaal niet voor kerels…
In ‘De Cleynaertskamer’ in het zuiden van de stad vond ik een prima onderkomen ter voorbereiding op morgen. ‘s-Avonds nog even een wandeling gemaakt, goed weer, lichte regen. Prima bed, goed geslapen! Morgen weer op pad!
Woensdag 29-7-2015 Diest – Neerlinter
Na meer dan vier jaar weer op pad! De tussenliggende tijd was roerig, maar met goede moed en hernieuwde energie mag ik weer pelgrimeren. Waar ik deze keer uitkom? We zullen het zien…
Op minicamping Leeuwerikenveld mn intrek in een trekkershut genomen na hartelijk ontvangen te zijn door Jos en Nicole Scherens, de uitbaters.
Donderdag 30-7-2015 Neerlinter – Enines
Neerlinter – Tienen – Hoegaarden – Geldenaken (Jodoigne) – Enines
Het traject van deze dag wordt voor het grootste deel gedomineerd door een oude spoorlijn, nu in gebruik als fiets/voetpad. Het zijn lange stukken rechtdoor.
In Tienen was ik ondanks de voorbereidingen voor een markt toch welkom in cafe ‘Den Aflaat’… Dat kwam goed uit met die regen. De eigenaar wilde alles van me weten over mijn tocht.
Vanaf Hoegaarden ben ik in Wallonië aanbeland, dat wordt even wennen (ik spreek nauwelijks Frans)… Wederom net voor de bui opgepikt door Peter Annegarn, de gastheer van mijn onderkomen. Er was een misverstand over de precieze lokatie te Enines, vandaar. Morgen eerst teruglopen naar de route dus.
Vrijdag 31-7-2015 | Enines – Namen
Enines – Ramillies – Eghezee – Namen
Ook deze dag staat in het teken van de oude spoorlijn… Het zijn weer lange stukken vrijwel rechtdoor. In mijn routeboekje ‘Via Monastica’ staat de Jeugdherberg bovenaan en ik ga er vanuit dat het lijstje is opgesteld in de ‘logische’ volgorde d.w.z. van Noord naar Zuid. Dat blijkt niet zo te zijn… Mijn onderkomen blijkt aan de zuidkant van de stad te liggen, langs de Maas.
Ik deel een driepersoonskamer met een Iraniër die er langere tijd verblijft en het enige eenpersoonsbed heeft, ik neem het onderste van het stapelbed en besluit morgen een rustdag in te lassen en Namen te bekijken.
Zaterdag 1-8-2015 rustdag
Een bezoek aan Namen en de Citadel zijn een mooie tijdsbesteding op deze rustdag. Het liefst mijd ik grote en drukke steden, vandaag heb er, zeker gezien het mooie weer, geen spijt van.
Morgen gaat het verder langs de Maas naar het zuiden.
Ook komt de ‘Via Mosana’ vanuit Aken, via Maastricht op de route uit.
Tot op heden heb ik echter nog geen pelgrim gezien… Vanaf Namen volgt de ‘Via Monastica‘ het tracé van de GR 654, welke loopt van Namen naar Vezelay.
Zondag 2-8-2015 | Namen – Leffe
Namen – Profondeville – Godinne – Anhee – Leffe
De tweede nacht in de jeugdherberg was niet voor herhaling vatbaar… Halverwege de nacht komt een derde gast de kamer binnen. Naar later blijkt een Pool. Deze blijkt zo dronken dat hij poedelnaakt voor het bed staand probeert er in te klimmen. Ik ben er niet van gediend en bijt hem toe ‘Fuck off!!!” Als hij eindelijk in zijn bed ligt begint hij onwaarschijnlijk hard te snurken en te ruften…
Dit gaat hem niet worden want hij wordt ook niet wakker van mijn protest.
Samen met de Iraniër besluit ik mijn matras en slaapzak mee te nemen buiten de kamer. Op de grond in de gang kun je ook slapen. De volgende morgen begroet hij ons met “Good Morning!” waarna hij zich stomverbaasd afvraagt waarom wij op de gang hebben geslapen… Weinig fijntjes probeer ik zijn geheugen op te frissen, het blijkt tevergeefs…
De etappe van vandaag is er èèn om in te lijsten, voortdurend langs de oever van de Maas, mooie vergezichten en goed weer. In de Abdij van Leffe wordt ik hartelijk ontvangen door pater Bruno, de voormalige abt. In veel opzichten kan het contrast met het vorige onderkomen haast niet groter zijn.!
‘s-Avonds bij de mis kon ik er niet veel van volgen doordat de teksten in zowel het Latijn als het Frans waren. Pater Bruno zei daarover: “Dat geeft niks, Hij hoort uw hart…”
Maandag 3-8-2015 | Namen – Givet
Leffe – Dinant – Hastiere – Grens – Givet
Na een best ontbijt en hartelijk afscheid van pater Bruno begeef ik me op weg, naar Givet. Mijn poncho heb ik bij het ontbijt aan een andere wandelaar gegeven. Jawel er zijn opeens mede pelgrims! De route overziend ben ik dan even in Frankrijk aangekomen, om de volgende dag weer door België te lopen.
Het zijn de laatste dagen bovengemiddeld lange afstanden, maar mooi is het wel.
Pas als ik op een gegeven moment achterom kijk realiseer ik me dat ik Frankrijk ingelopen ben…! Nu nog een paar kilometer door naar Givet.
Daar kom ik in de rufuge een Waals stel met een teckel tegen en Vlaming Glenn, die ik later nog tegen zou komen in de kathedraal van Reims. In de tuin hebben we samen gegeten, een polderpeuk gerookt en ons rot gelachen.
Dinsdag 4-8-2015 | Givet – Mazee
Givet – Aubrives – Hierges – Mazee
Heel bijzonder om even in Frankrijk te lopen en uiteindelijk weer in België uit te komen. Ik had vooraf mailcontact en te Hierges (Fr) zou ik overnachten bij ‘Repos du Berger’, ik bleek na een copuleus maal echter door te moeten naar Mazee (B). In ‘Le point du Jour‘ vond ik een beste overnachtingsplaats.
Woensdag 5-8-2015 | Mazee – Oignies
Mazee – Le Mesnil – Oignies
Met de kleine afstand van vandaag ben ik ook vroeg op bestemming in Oignies. Hier kom ik twee Duitse pelgrims tegen die een deel van de route lopen. We delen het chalet.
Donderdag 6-8-2015 | Oignies – Rocroi
Oignies -Brûly – Rocroi
Na afscheid van de Duitse dames genomen te hebben merk ik dat het best fijn is te ontmoeten, maar ook dat ik overdag graag alleen loop.
Opnieuw een relatief korte etappe door de Ardennen brengt me vandaag weer in Frankrijk. Rocroi is een gemeente in het Franse departement Ardennes (regio Grand Est) Zij maakt deel uit van het arrondissement Charleville-Mézières. Rocroi is een voormalige vestingstad waarvan de stadswallen nog grotendeels aanwezig zijn.
Onderweg kom ik, een Belgisch stel tegen, Emmanuel en Aurelie. Hij een joodse Ethiopiër, zij Waalse. Ze liepen een paar dagen de GR 654, richting Reims. We konden het al snel goed vinden met elkaar en hadden het o.a. over de mogelijkheid teken op te lopen hier in de bossen. We vonden het een goed moment voor een grondige inspectie, en jawel… Na enige tijd stond Aurelie met een tekentangetje in zijn nek te knijpen en draaien. Het beest gaf echter geen krimp en ik besloot een handje te helpen, zonder veel resultaat (en fraai was het niet). Eenmaal uit de bossen in het volle daglicht bleek dat we aan een ‘wrat op steeltje’ hebben staan trekken…
Ik besluit morgen een rustdag in te lassen in dit bijzondere stadje.
Vrijdag 7-8-2015 | Rocroi
Aan het eind van de dag, na Rocroi uitgebreid te hebben bekeken komt er plots een delegatie van ‘Association Randonneurs et Pelerins 51’ komt kijken of ik het naar mijn zin heb hier. Deze refuge is pas sinds 2014 open.
Opgetogen vertellen ze me dat er nog een Nederlandse pelgrim onderweg is die elk moment kan aankomen, ik zal hier niet langer alleen zijn, een vooruitzicht dat de delegatie zo mogelijk nog leuker vindt dan ik.
Nadat ze zijn vertrokken schenk ik een glas wijn voor mezelf in, vergezeld van een overbekende kaas.
Net na de foto van dit stilleven komt Annelyn binnen, een jonge edelsmid uit Leiden. Ze blijkt alleen te lopen en is onderweg naar Rome. Maar eerst volgt ze de GR 654 / RP 51 naar Trepail, om daar de ‘Via Francigena’ op te pakken. Best stoer, al heeft ze flink last van haar voeten. Later blijkt ze onder de blaren te zitten. We besluiten in de plaatselijke kroeg wat te gaan drinken en hebben een gezellige avond.
Zaterdag 8-8-2015 | Rocroi – Remilly les Pothées
Rocroi – Bourg Fidèle – Rimogne – Murtin et Bogny – Remilly les Pothées
We vertrekken pas om 10:15 vanuit Rocroi en het belooft weer een regendag te worden. Rond 16:00 denk ik een bypass gevonden te hebben die ons over de spoorlijn moet brengen richting Remilly. Ik worstel me door de dichte braamstruiken op het talud en even later lig ik met mn benen omhoog in de doornen. Met een rugzak om kom je dan haast niet meer overeind. Ik zat onder de schrammen, Annelyn had de slappe lach…
De passage blijkt een paar honderd meter oostelijker te liggen, waarna we met wat vertraging de laatste kilometers afleggen. Gezien de beperkte informatie in het routeboekje vragen we de weg aan een oude boerin in bloemetjesjurk. Ze wijst ons vrijwel rechtdoor aan, onderwijl ‘tout droit’ roepend.
Het laatste stuk naar het dorp loopt flink omhoog, daar aangekomen blijkt een klein groepje dorpelingen ons op te staan wachten… Wat een heerlijk welkom! Met trots vertelt een oude man dat de sleutels van de plaatselijke ‘refuge’ (de Mairie) onder zijn beheer zijn. Hij brengt ons naar de refuge en verontschuldigt zich dat het slechts een leeg gebouw is, we zullen op de grond moeten slapen. We hebben onderweg geen inkopen kunnen doen, maar krijgen van alles te eten en ook een fles wijn, gratis en voor niks!
Om gelukkig te zijn heb je niet veel nodig, we tellen onze zegeningen…
Zondag 9-8-2015 | Remilly les Pothées – La Lobbe
Remilly les Pothées – Neufmaison – Malgrétout – Faluel – Signy l’ Abbaye – La Lobbe
Het weer zit vandaag wederom niet mee, het blijft maar regenen…
Bij Faluel kom ik op een woning een Jacobsschelp tegen en besluit te kijken of het een refuge betreft. Dat blijkt niet het geval. We zijn wel welkom op de koffie en hebben een gezellig uurtje met de gastheer, een Vlaming. Hij blijkt nog niet bijgekomen van zijn recentelijke echtscheiding en een goede vriend houdt hem gezelschap.
Als we het niet meer verwachten duikt achter een heuvel opeens het gehucht ‘La Lobbe’ op. Hier kunnen we terecht op een privéadres, beheerd door twee Hollanders; Anton en Karin. Anton ontpopt zich als de lokale historicus, hij weet meer over het dorp te vertellen dan de meeste dorpelingen en is alom gerespecteerd. In mijn credential kreeg ik de stempel, het wapen van La Lobbe, ingetekend. Wat een vriendelijke mensen!
Maandag 10-8-2015 | La Lobbe – Chateau Porcien
La Lobbe – Wasigny – Justine Herbigny – Hauteville – Chateau Porcien
Voor vertrek zijn we uitgenodigd bij Anton en Karin, waar we ontbijten. Wat een aangename verrassing om weer eens volkorenbrood met roomboter en jonge kaas te eten!
Het Franse ontbijt met stokbrood en wat jam is aan mij niet zo besteed, m’n mondhoeken gaan er stuk van. Om die reden schijnen veel Fransen het daarom in de koffie te dopen…
Het onderkomen was een heus poppenhuisje en ik waande me even in de 19e eeuw.
Om 09:30 vertrekken we, voor aanvang voegt zich een Duitse, wat oudere dame bij ons.
De Franse Ardennen zijn een genot om te bewandelen en de variatie is enorm.
Wel is het soms lastig bevoorraden, de streek is dunbevolkt en ook de dorpelingen moeten naar de grotere steden voor inkopen, maar die zijn niet te voet…
Rond 16:00 uur komen we aan in Chateau Porcien. Na de refuge te hebben betrokken en te hebben gedoucht, op naar de lokale kroeg voor het pelgrimsmaal. Daar schuift ook de Duitse ongevraagd aan. Ze is me teveel aanwezig en ik besluit vroeg mijn bed op te zoeken. Pas dan kom ik erachter dat de regionale weg vlak langs de refuge loopt. Soms lijkt het net of de vrachtwagens naar binnen rijden, het levert een rusteloze nacht op.
Dinsdag 11-8-2015 Chateau Porcien – Brienne sur Aisne
Chateau Porcien – Asfeld – Brienne sur Aisne
Wat een verademing om weer een droge dag te hebben!
Vrijwel de hele dag lopen we langs de oevers van de Aisne. Niet geheel tot mijn genoegen is daar ook de Duitse weer. Ik besluit de kwebbelende dames te laten voor wat het is en richt me op Asfeld, waar we hopelijk water kunnen krijgen.
Daar aangekomen blijkt de Duitse door te zijn gelopen, we nemen de tijd voor een bezoek aan de kerk en eten wat. Los van de indrukwekkende parochiekerk ‘St. Didier’ en het plaatselijke oorlogsmonument is er niets… Het dorp is, zoals zovele dorpjes, uitgestorven. Uiteindelijk water gevonden in een kapsalon, waar ondanks herhaald roepen, niemand aanwezig leek.
Woensdag 12-8-2015 | Rustdag Brienne sur Aisne
De ingelaste rustdag blijkt voor Annelyn hoognodig. De blaren blijken meer tijd nodig te hebben. Gelukkig is het goed toeven hier. Later die nacht konden we genieten van de Perseïden, een meteorenzwerm.
We besluiten dat onze wegen zich morgen scheiden. Annelyn komt nog een dag op krachten, ik loop morgen door naar Reims.
Donderdag 13-8-2015 | Brienne sur Aisne – Reims
Brienne sur Aisne – Orainville – Loivre – Reims
Stevige etappe vandaag. Het laatste stuk dwars door Reims. Ik laat hier het departement Ardennes achter me, vandaag ben ik het departement Marne ingelopen. Liever mijd ik de grote steden, al heeft het oude centrum we zijn charmes.
In de kathedraal haal ik mijn stempel en laat me door een medewerker overhalen het routeboekje ‘RP 51’ aan te schaffen. Deze belooft t.o.v. de GR 654 (die je heel veel van de streek laat zien, maar best veel omwegen maakt) een 120 km kortere weg naar Vezelay.
Hier kom ik ook weer de Vlaming Glenn weer tegen. Hij blijkt de tijd te hebben. Als werkloze probleemjongere kreeg hij de opdracht de tocht naar Santiago de Compostela te maken. Gezellige gast, we hebben ‘s-avonds meerdere malen het glas geheven op onze tocht.
Vrijdag 14-8-2015 | Reims – Verzenay (Trepail)
Reims – Sillery – Verzenay
Wat een regen weer vandaag… Volgens mijn boekje zou ik in Verzenay onderdak kunnen vinden.
Bij de plaatselijke boulangerie sla ik wat voorraad in en informeer naar de overnachtingsmogelijkheid. Die blijkt er niet te zijn. Ik bereid me voor om weer op pad te gaan als er een deftige dame binnenkomt die kennis neemt van de situatie. Ze biedt haar hulp aan en even later ben ik te gast op het domaine ‘Jacques Rousseaux‘ van het echtpaar Rousseaux.
Ik moest uiteraard de champagne van het huis proeven (heurlijk) en kon in het proeflokaal de ontwikkelingen afwachten. Hier protesteerde ik even, als je op jezelf bent aangewezen kun je niet drinken met mogelijk nog twee uur lopen voor de boeg. Ze wilde er niks van weten. Na 20 minuten komt de dame terug en zegt dat het geregeld is. Nog eens 20 minuten en twee glazen champagne later brengt ze me naar Daniël en Lydia Bertrand te Trèpail. Wat een vriendelijkheid!
Zaterdag 15-8-2015 | Trèpail, rustdag
Wat een regen weer…! Er zit weinig anders op dan, in overleg met Fam. Bertrand, opnieuw een rustdag in te lassen. Na het Trèpail te hebben bekeken neemt Daniël me mee naar het Champagnemuseum en onderweg passeren we ook zijn bescheiden wijngaard, waar hij met trots over verteld.
Thuis gekomen staat ons een goed maal te wachten. Daniël en Lydia sloven zich beiden uit het me naar de zin te maken, wat ze glansrijk lukt. Na de maaltijd komen we erachter dat we dezelfde muzieksmaak hebben, waar ik me over verbaas. Ik heb tot nu toe eigenlijk alleen maar Franse muziek gehoord op terrasjes en in kroegen. Heerlijk avondje Pink Floyd geluisterd!
Zondag 16-8-2015 | Verzenay – Epernay
Verzenay – Verzy – Louvois – Ay – Epernay
Na een goed ontbijt en hartelijk afscheid van Lydia wordt ik door Daniël teruggebracht naar Verzenay. Later wil ik namelijk kunnen zeggen elke meter gelopen te hebben. Daniël begrijpt dat.
Na nog een hartelijk afscheid doe ik eerst nog even de boulangerie aan waar ik eergisteren ook was.
Hierna kan ik weer op pad, vandaag richt ik me op Epernay.
Het eerste deel van de dag gaat door de bossen, dat is zo meditatief dat ik er geen foto’s van heb… Compleet niet aan gedacht.
Eenmaal weer op het platteland bevind ik me, vlak voor Epernay, tussen de akkers van de grote champagnehuizen. Het is duidelijk een rijkere streek en de dorpjes zien er dan ook welvarend uit.
Hier wordt me ook duidelijk wat twee wereldoorlogen hebben achtergelaten. De streek is dunbevolkt, de dorpjes, zonder uitzondering met een oorlogsmonument dat boekdelen spreekt, ver uiteen liggend en ik kom maar zelden iemand tegen.
Om even na 15:00 uur kom ik aan in Epernay, daar is het nog wel even zoeken naar een plek voor de nacht. Die vind ik uiteindelijk in het wat morsige ‘Hotel Restaurant de la Cloche. Pal naast de kerk.
Maandag 17-8-2015 | Epernay – Montmort Lucy
Epernay – Moussy – Morangis – Montmort Lucy
Ook vandaag gaat het weer grotendeels door de bossen. Het zijn zware paden maar de beloning mag er zijn. Een uur of twee na vertrek uit Epernay kom ik een wat opmerkelijk Duits stel tegen. Zij (de ene), type discuswerpster die me aankijkt van: ‘mot je wat’? Zij (de andere), type twiggy kijkt me aan van: ‘zo is ze nou eenmaal’. De communicatie blijft zeer beperkt.
Aangekomen te Montmort – Lucy neem ik plaats op een terras met een welverdiend biertje om contact op te nemen met het onderkomen voor de nacht. Mijn boekje weet te melden dat ik voor de Mairie moet wachten, daar wordt ik vanaf 17:00 opgehaald. Een broodmagere, ziekelijke en super dominante dochter des huizes met de broek aan pikt me op. Het onderkomen op priveadres ‘La ferme des 4 etangs‘ is goed, wel valt op dat dochterlief ook thuis de baas speelt. Het zorgt voor een gespannen verhouding met haar ouders, maar ook met de gasten. Even later komt ook het bewuste stel aan, per taxi… De maaltijd verloopt in gezamenlijkheid, de dochter des huizes en de discuswerpster blijken het goed te kunnen vinden, ik pap aan met Twiggy, haar ouders hebben, als altijd, elkaar.
Later die avond, na de maaltijd kwam het gesprek wel op gang en hadden we het o.a. over de mogelijkheid van tekenbeten, we waren het eens dat voorkomen beter was dan genezen.
Recalcitrant als ik kan zijn besloot ik na het douchen om Twiggy te vragen (die ik op de gang tegenkwam) mijn rug op teken na te willen kijken. Zonder een woord werd ik in mn onderbroek naar het licht van hun kamer gedirigeerd waar ik door haar wederhelft fronsend werd opgenomen. Daar ik dacht dat ze mijn verzoek aan haar vriendin wel had gehoord volstond ik met een knipoog. Dat volstond voor het moment. Ik denk dat Twiggy hetzelfde dacht en me daarom, ten overstaan van frau obersturmbahnfuhrerin besloot te onderzoeken op teken… Onder toeziend oog van haar en zonder me te hebben aangeraakt besloot ze dat ik geen teken had. Vriendelijk dankend wenste ik ze een goede nacht.
Bij de controle van het stel zou ik uiteraard geen rol spelen, maar wat een lol!
Dinsdag 18-8-2015 | Montmort Lucy – Sezanne
Montmort Lucy – Baye – Soizy aux Bois – Sezanne
Bij het ontbijt is de spanning wederom te snijden tussen de ouders en dochterlief. Als gast probeer ik het te negeren, de Duitse dames lijken nog niet bekomen van de schok van gisteravond en keuren me geen blik waardig. Na weer bij de Mairie te zijn afgezet ben ik om 08:35 weer in de benen.
Vandaag denk ik de lange etappe naar Sezanne te laten voor wat ie is. Ik richt me op Baye, op zo’n 14 km van hier.
Mijn boekje weet te melden dat te Baye een ‘Foyer de Charité‘ is, gerund door de nonnekes. Ik zou hier 28 uur van tevoren dienen te reserveren, wat ik nooit doe. Liever laat ik me verrassen door de voorzienigheid…
Dat blijkt geen goed idee te zijn, daar aangekomen komt moeder overste na 20 minuten eens kijken. Van top tot teen neemt ze me op, waarna ze vraagt of ik gereserveerd heb. Dat heb ik niet. Mijn lot is hiermee bezegeld, zonder verdere plichtplegingen wijst ze me de deur. Er rest me weinig anders dan me weer op te laden, Sezanne is de eerstvolgende stad op mijn route en ik besluit de kortste route te nemen, langs de D951 in een vrijwel kaarsrechte lijn, door de berm, 16 km… Met een rugzak vang je veel wind, ik wordt dan ook regelmatig weggeblazen en gedoucht door de drukgolf van passerend vrachtverkeer.
Rond 16:30 kom ik aan in Sezanne, de ervaring leert dat je het beste naar het centrum kunt lopen, ofwel de kerktoren volgen. Zo kom ik ook bij het ‘Office du Tourisme’ uit. De gast daar weet me te vertellen dat er beperkt pelgrims worden ondergebracht in het bejaardentehuis op ‘donativo’ basis. Dat lijkt me geen probleem, ik ben allang blij. Voor ik daarheen ga laaf ik me op een terras aan een welverdiend biertje, als ik aan de overkant twee dames zie lopen die er als pelgrims uitzien, maar dan zonder rugzak. Het blijken moeder en dochter Martine en Lotte te zijn uit Vlaanderen. Ze hebben al hun intrek genomen op dezelfde locatie. Gemoedelijk verhalen uitwisselend schuiven ze aan.
Het bejaardentehuis, waar voornamelijk ouderen met dementie wonen, wordt gerund door oudere nonnen, een vriendelijke en therapeutische beagle scharrelt rond en vermaakt allen. Martine en Lotte hebben hun intrek genomen in de enige gastenkamer, voor mij wordt in de coiffure een matras op de grond gelegd, prima!
Bij het douchen maak ik gebruik van de shampoo die er staat, om er snel achter te komen dat het een typische ‘oude dames shampoo’ betreft. Ik heb er drie dagen naar geroken…
Woensdag 19-8-2015 | Sezanne – Anglure
Sezanne – Vinday – Saudoy – Anglure
Het ontbijt is een bijzondere ervaring. De hartelijkheid van de nonnen, de afwezige ouderen en de beagle, heel vredig. Hier krijg ik mijn wasgoed netjes gevouwen terug van een zalig kijkende non. Met haar handen gebaart ze dat ze voor me zal bidden en ik neem het dankbaar en ontroerd in ontvangst. Het zij haar vergeven dat ze m’n dure ‘Mammut Windstopper’ in de droger heeft gedaan…
Het is een mooie dag om te lopen, het gezelschap is aangenaam en de route is mooi. Aangekomen te Anglure vinden we al snel ons verbijfadres bij Fam. Pinot. De oudere heer des huizes is wat hardhorend en de televisie staat flink hard aan. Het maakt een gesprek bijna onmogelijk en werkt op mijn zenuwen merk ik. Gelukkig doet Martine het woord, met de dame des huizes. Er wordt wat geïmproviseerd en besloten wordt dat de zoon maar op de bank slaapt. We hebben de driepersoonskamer. Gezien we geen stel zijn neemt de patron me fronsend op, maar laat ons er mee weg komen.
Donderdag 20-8-2015 | Anglure – Pains
Anglure – Bagneux – Clesles – Méry sur Seine – Payns
Even na negen uur gaan we weer op pad, het belooft een mooie en lange dag te worden. Gedeeltelijk lopen we langs de oevers van de Seine. We hebben er duidelijk zin in met dit mooie weer. Toch blijkt het een flinke tippel. We laten het departement Marne achter ons en zijn nu in het departement Aube. Pas laat komen we aan in Payns, om 20:00 uur kunnen de rugzakken af. Gezien het late tijdstip is het helaas niet meer mogelijk iets meer over Hugo van Payns, de eerste grootmeester van de Tempeliers, te weten te komen.
Na onze ervaring van gisteren besluiten we ons voor te doen als stel, dat maakt sommige zaken wat eenvoudiger. We hebben een tweepersoonskamer, Lotte slaapt op een matras op de grond, Martine en ik delen als vrienden het bed.
Overnachting: ‘La Grange de Payns‘ , dat is een beetje duur, maar doet ons goed.
Vrijdag 21-8-2015 | Payns – Troyes
Payns – St. Lye – Barberey St. Sulpice – Troyes
Het is een mooie en droge dag, de natuur is nog verzadigd van het regenwater. Vandaag gaan we naar Troyes, waar we hopen te overnachten bij Maison ‘Notre Dame en L’Isle‘, het voormalige seminarie. We gaan voor een korte etappe en overwegen morgen een rustdag in te lassen.
Aangekomen brengen we eerst een bezoek aan het office du tourisme, daar worden we doorverwezen naar de abdij. Daar aangekomen staan we voor een dichte poort, later bleek dat ze vergeten waren hun afwezigheid door te geven… Er volgt een lange tocht door Troyes die ons uiteindelijk op een sportcentrum in het zuiden van de stad brengt. We krijgen daar aparte kamers in een onderkomen voor sporters. Niks mis mee.
Zaterdag 22-8-2015 | Troyes, rustdag
We gebruiken de dag om Troyes uitgebreid te bekijken en om ons te oriënteren op de tocht van morgen.
Het wordt al snel duidelijk dat er geen overnachtingsmogelijkheid is. Ook de weersvooruitzichten zijn niet best.
Morgen brengt Martine haar dochter met de trein naar Parijs om daarna haar tocht te vervolgen.
Augustus is de vakantiemaand in Frankrijk, alles zit simpelweg vol. Ik besluit morgen ook de trein naar huis te nemen.
Hoewel ik deze periode vanaf Diest 500 km heb gelopen ben ik nog lang niet tevreden, stilletjes had ik gehoopt in elk geval Vezelay te bereiken, helaas.
Woensdag 2-9-2015 | Troyes revisited
De tussenliggende 11 dagen hebben me geleerd dat het erg lastig, of beter gezegd onmogelijk wordt een overnachtingsplek te vinden, laat staan te reserveren.
Deze keer heb ik mijn eenpersoonstent meegenomen. Dat betekent wel een extra anderhalve kilo erbij…
Voor de komende nacht kan ik wel terecht in het eerder genoemde seminarie ‘Notre Dame en L’Isle‘. In een sobere maar toch comfortabele kamer (tafel en stoel, bed, crucifix) van een vroegere monnik of non heb ik een prima nacht.
Donderdag 3-9-2015 | Troyes – Sommeval
Troyes – St. Pouange – Bouilly – Sommeval
Bij vertrek realiseer ik me weer wat een bofferd ik ben dat ik dit kan en mag doen. Ik voel me gezegend, en misschien ben ik dat ook wel…
Rond 13:30 neem ik het er even van in Bouilly, een dorp in het arrondissement Troyes van zo’n 1100 inwoners. De plaatselijke kroeg wordt bevolkt door vier lokale mannen, waarvan één beschaafd blijkt te zijn. Achter de toog staat een enorme oude dame in bloemetjesjurk, die evenals drie van de vier mannen een onverzorgde indruk maakt. Ik maak mijn rugzak los en neem plaats in de buurt van de man die er wat verzorgder en beschaafder uitziet en laat me niet afschrikken.